Bukowski’nin bir başka öykü derlemesi. Üslubu naif bünyeler için yer yer rahatsız edici olabilecek içtenlikte olsa da genel olarak bizdeki sarhoş mizahına kayan olayları anlatışı hoşuma gidiyor. Aralara serpiştirdiği kendince toplumsal tespitleri de bir sarhoşun ayda yılda bir ettiği isabetli laflara benziyor. Yine aynı şeyleri yapmaya devam ediyor tembel, şehvetli, ayyaş adam, ya da yapmamaya.
