“Yiğitlik oynayınca mı yiğit olurum sanıyorsun ki?” Sahi yaptığımız şeyleri olduk mu sanıyoruz acaba? Sesimizin yankısı kaç kat koyulaşıp değiyor kulaklarımıza? Nuri Pakdil, Kalem kalesini okuturken kendime de birçok soru sordurdu. Yukarıda ki içime yöneltmiş olduğum, sorulardan sadece bir ikisi. Kitabın sayfalarını çevirdiğim ilk andan itibaren

devamını oku

Kalem KalesiNuri Pakdil · Edebiyat Dergisi Yayınları · 2011646 okunma

··

98 görüntüleme

Eylül Türk

@EylulTurk ·

15 Mart 2018 01:25

Pakdil'in yüreğinde soylu atlar,durmadan erdeme,o saf,şaibeden uzak menzile,durmaksızın koşar...Sen okurken başka türlü okursun bir kitabı,bahçende ki hanımelinin yapraklarına dokunur gibi,eski bir fotoğrafın kıvrılan uçlarını düzeltir gibi...Yazarla,gerçek bir konuşma başlatırsın...Satırlandıkça eser,yazıların beslendiği ilk okumalara dek gider,o olgunlaşmamış cümleleri seyredersin. Nefis bir tahlildi... Yüreğin varolsun Kalemzenim...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.