Gönderi
256 syf.
·
Puan vermedi
Sabahattin Ali – İçimizdeki Şeytan: Bir Vicdan ve Toplum Eleştirisi
Sabahattin Ali'nin 1940 yılında yayımlanan İçimizdeki Şeytan adlı romanı, bireyin içsel çatışmalarını, toplumsal yapının birey üzerindeki etkisini ve aydın kesimin sorumluluklarını derinlemesine ele alan psikolojik ve sosyolojik bir romandır. Yazar, bireyin kendi iç dünyasındaki zaaflarını, korkularını ve kendine yabancılaşmasını "içimizdeki şeytan" metaforuyla anlatır.
Konu ve Tema
Roman, Ömer ve Macide adlı iki genç karakter üzerinden ilerler. Ömer, zayıf iradeli, kararsız ve hayatın akışına kendini bırakmış bir gençtir. Macide ise idealist, duygusal ve zamanla yaşadığı hayal kırıklıklarıyla olgunlaşan bir kadındır. Ömer’in, yaşamındaki başarısızlıkları ve hataları sürekli dış faktörlere bağlaması, kendi içindeki karanlıkla yüzleşememesi romanın temel çatışmasını oluşturur. "İçimizdeki şeytan", bireyin kendi zaaflarını bastırmak için kullandığı bir bahane haline gelir.
Karakter Analizi
Ömer: Toplumun ve çevresinin etkisinde şekillenen, sorumluluktan kaçan bir karakterdir. Kendisine yönelik eleştiriyi kabul etmeyip hep başkalarını suçlar. Yazar, bu karakter üzerinden dönemin aydınlarının pasifliğini ve bireysel çöküşünü gözler önüne serer.
Macide: Romanın vicdanını temsil eder. Zamanla hayal ettiği aşkın ve hayatın gerçeklerden ne kadar uzak olduğunu fark eder. Güçlü ve bağımsız duruşu, romandaki erkek egemen yapıya bir tezat oluşturur.
Bedri: Romanda akıl ve erdemi temsil eder. Ömer’in içsel çatışmalarını yüzüne vuran karakterdir ve adeta okuyucunun sesi olur.
Sonuç
İçimizdeki Şeytan, bireyin içsel yüzleşmesini zorunlu kılan, sadece bireysel değil toplumsal anlamda da bir uyanış çağrısı yapan bir başyapıttır. Sabahattin Ali, karakterleriyle sadece bir dönemin değil, evrensel bir insanlık hâlinin resmini çizer. Bugün bile geçerliliğini koruyan bu eser, içimizdeki şeytanla yüzleşmeye cesareti olan herkese hitap eder..
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.