"Herkes trajedilerin insanı daha bilgeleştirdiğini, ruhsal anlamda daha yüksek bir seviyeye taşıdığını düşünüyordu, ama Rachel'a tam tersi olmuştu. Ona göre trajedi insanı küçültüyor, nefretle dolduruyordu. Öyle aman aman bir bilgi ve hoşgörü de vermiyordu. Hayatla ilgili, başına buyruk ve acımasız olmasının haricinde başka hiçbir şey bilmiyordu. Bazıları cinayetten bile yırtarken, bazıları yaptıkları küçücük bir hatanın bedelini çok acı ödüyordu."