Bir davetti bu, bir yürüyüş, tarihin satırlarında.. Kabul etmemek mümkün müydü bu güzel daveti, henüz ilk satırında yakalanmışken kalpten? Etkilenmemek mümkün mü, davetin serin ve huzurlu mısralarından..
''Adem'le Havva'nın Cennette öncesiz sonrasızmışcasına..'' diye başlıyor Sezai Karakoç, sözlerine. En başa dönüyoruz, insanlığın, kaybettiğimiz