“ ‘Dinle, Nataşa, hayatımda şimdiye kadar ruh eşim olabilecek bir kadına rastlamadım. Belki de asla rastlamayacağım. Gelecekte beni ne bekliyor? Bir damla sevinç ve acı deryası! Artistik ve öznel bir yaradılışım var; ancak bu türden yaratılışta bir kişi, bugünün toplumunda mutlu olamaz! Yalnızca kendi kendilerine doyum yaşarlar… Daha küçücükken içimde saklı olan ateşli ve sınırsız bir aşk imkânı vardı, biliyor musun?’
Petruşa, göğsüne bir yumruk attı.
‘Bu göğüste birçok duygu ve düşünce çaresizce saklı kalıyor. Beni içi kurumuş ve soğuk biri sanıyorlar. Görünüşüm tam da böyledir. Ancak görünüş aldatıcıdır kardeşim… İçimdeki ateş doymak bilmezcesine beni yiyip bitiriyor! Burada doğmadım. Bu alçak, akılsız, duygusuz toplumun içinde birçok şey yapabilirdim. Yaşamımı yarasız biri olarak geçirmeyebilirdim. Ancak kardeşim, burada benim çalışmalarıma ekmek yok!..’ ”
Sayfa 94Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.