Neşet Ertaş’ın hayatında babası Muharrem Ertaş’ın ayrı bir yeri vardır. Sadece babası değil ustası olan Muharrem Ertaş’a olan sevgisi o kadar büyüktür ki Neşet Ertaş’ın son arzusu “babasının ayak ucuna gömülmek” olmuştur.
Her baba-oğul gibi zaman zaman bazı sorunlar yaşayan bu büyük ozanların aralarında yaşanan şu olay, hem birbirlerine olan düşkünlüklerini hem de ozanlıklarını göstermesi açısından dikkat çekicidir.
Muharrem Ertaş, oğlu Neşet Ertaş’ın Leyla isimli bir kadınla evlenmesine ilk başından itibaren karşı çıkar. ama oğlu Neşet Ertaş karşı çıkarak evlenir. Oğlunun sözünü dinlememesi üzerine Muharrem Ertaş şu türküyü yakar:
Temiz ruhlu saf kalplisin şöhretsin
Hakkın vardır evlenmeye evladım
Mevlam sana yapanları kahretsin
Aslı bozuk alma dedim evladım
Dokunsalar nazik tene kir gelir
Bizden önce ceddimize ar gelir
Köle olmak şanımıza zor gelir
Sen aklını yitirmişsin evladım
Neşet Ertaş, kendisini yaralayan 'aslı bozuk'a, 'ana'yla cevap verir :
Ulu arıyorsan analar ulu
Sevmişiz biz onu olmuşuz kulu
Analar insandır biz insanoğlu
Aslı bozuk deme gel şu insana
Aşkı kimden aldın sevgiyi kimden
Aslı bozuk deme gel şu insana
Soracak olursan eğer ki benden
Aslı bozuk deme gel şu insana
Yazımızı felek yazdı Mevlâ’dan değil
Senin dediklerin evladan değil
Her hata suç bende Leylâ'dan değil
Aslı bozuk deme gel şu insana
Muharrem Ertaş, oğlunun bu 'ulu ana' göndermesine boyun eğer ve,
Küsmedim Neşedim kahrettim sana
Baban değil miydim sormadın bana
Olan olmuş yavrum ne deyim sana
Sen aklını yitirmişin evladım
Bu şiirsel konuşma, Neşet'in Leyla ile evlenip ayrılmasından sonra da sürer. Bu kez, Neşet, Leyla'ya, hatanın kendisinde olduğunu söyler :
Bilemedim kıymetini kadrini
Hata benim günah benim suç benim
Eliminen içtim derdin zehrini
Hata benim günah benim suç benim
Bir günden bir güne sormadım seni
Körümüş gözlerim görmedim seni
Boşa mecnun eylemişim ben beni
Hata benim günah benim suç benim
Neşet Ertaş'la babası ve Leyla arasındaki bu hikayenin sonuçta ulaştığı yer ise Neşet Ertaş’ın şu mısralarındadır:
Cahildim dünyanın rengine kandım
Hayale aldandım boşuna yandım
Seni ilelebet benimsin sandım
Ölürüm sevdiğim zehirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Sözüm yok şu benden kırıldığına
Gidip başka dala sarıldığına
Gönlüm inanmıyor ayrıldığına
Gözyaşım sen oldun kahırım sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Garibim can yıkıp gönül kırmadım
Senden ayrı ben bir mekan kurmadım
Daha bir gönüle ikrar vermedim
Batınım sen oldun zahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin