Her birimiz dünyaya adım attığımız andan itibaren fıtraten akıl, şeref, vicdan sahibi insanlar olarak var oluruz. Zaman içerisinde gerek yaşadığımız olayların, karşılaştığımız insanların etkisiyle; gerek karşımıza çıkan önemli koşullarda verdiğimiz tepki ve yaptığımız seçimlerle hayattaki safımızı ve duruşumuzu belirleriz. İçimizden kimileri sırf bir makamı elde edebilmek adına şerefini hiçe sayar, kimileri kendi menfaatine ters düştüğü için vicdanını yok sayarak ötekini ezer geçer. Ne olursa olsun gerçek insan olmayı belirleyen bu değerleri yolda bulduklarıyla değişir ve yaşamına o düzlemde devam eder. Tam da bu yüzden önemlidir bu altın değerleri yitirmeden sağlam bir duruşa sahip olabilmek. Mim Kemal Öke hem söylemleri hem de yaptıklarıyla bu duruşu yakalayabilmiş nadir insanlardandır benim nazarımda. Normal bir hayat sürerken dahi sağlam bir duruş sergilemek zor iken, önüne akademik ve siyasi manada birbirinden farklı kapıların açıldığı bir kulvarda o duruşu harekete geçirmek çok daha zordur.
Yaralı Ceylanlar Kulübü'nde de Fatih Vural ile yaptığı söyleşi sayesinde kendi dilinden tanıyoruz Mim Kemal Öke'yi. Küçük yaştan itibaren yaşadıkları, içinde bulunduğu aile ortamının yapısı, Cambridge macerası, oğlu Alihan'ın rahatsızlığı, kızı Nazlı'nın down sendromlu olarak dünyaya gelmesi, 28 Şubat sürecinde maruz kaldıkları ve inancını özgürce yaşamak istemesi yüzünden akademik dünyadan dışlanması gibi pek çok olayı okuyoruz satırlarda. Etkileyici bir hayat hikâyesi var yazarın. 'Doğruluk sırma kürk olsa kimse üzerine almaz'şeklinde bir deyiş vardır dilimizde. Hem içinde bulunduğumuz hayatta yaşadıklarımıza hem de yazarın her fırsatta doğru, dürüst kalabilmek adına verdiği mücadelenin karşılığına bakınca insan tekrar ve tekrar idrak ediyor bu deyişin mahiyetini.
Ayrıca eserinde tasavvuf ile olan bağından ötürü bu noktada merhale katetmiş değerli insanlarla da tanıştırıyor bizleri. İsminden de anlaşılacağı üzere eserin asıl amacı yazarın yaşadığı tasavvufi yolculuğu okuyucuya yansıtmak. Neden Yaralı Ceylanlar Kulübü, yazarın kendi dilinden okuyalım:
"En sevdiğim hayvan ceylandır. Mahsun ve hüzünlü bir hali vardır, kendime de çok benzetirim. Yaralıdır. Türkülerimizde, şarkılarımızda, tasavvufta olsun, hep ceylan motifi vardır, ince bezenmiş bir semboldür. Peygamber Efendimiz de hüzünlüydü, ama kendisi için değil. Siz eğer Allah’ın yarattıklarına yönelik bir sosyal duyarlılık duymuyorsanız, iyi bir Müslüman olamazsınız. Müslüman öldürmeye değil, yaşatmaya vardır, başkalarının dertlerine derman, deva olmak için vardır. İşte bugün etrafıma baktığımda daha da hüzünleniyorum, kahroluyorum. Bugün maalesef İslam’ın en büyük düşmanı Müslümanların ta kendisidir! Ceylana dönersek; gözleri sürmelidir kalp gözü vardır, mürşittir, herkes o “ceylan”ın ve “misk”in peşindedir. Dergâhlara ve tasavvufa gönül verenler kalbi yaralı olanlardır, katı kalpliler gelmezler."
Eserde tasavvuf alimlerine ve birtakim tarihi mevzulara dair yer alan bilgiler Mim Kemal Öke'nin ilminin ne denli geniş olduğunu da bir kez daha gösteriyor bizlere. Özellikle hayatından söz ettiği kısımlar hiç bitmesin istedim. İnsan doğruluk ve samimiyet temeli üzerine kurulmuş bir hayatla, bunu gerçekleştirebilmiş bir insanla her zaman karşılaşamıyor zîra. O yüzden her biri altın değerinde satırlardı benim için. Eser nehir söyleşi tarzında yazıldığından dolayı okuyucuyu hiç sıkmadan akıp gidiyor. Eserin işleyişinde rahatsız olduğum tek şey, soru cevap şeklinde devam eden diyalogların ortalarına başlık konulmuş olmasıydı. Bu başlıkların diyaloğa olan konsantreyi bozduğunu düşünüyorum.
Doğruluğa, dürüstlüğe, samimiyete dair az da olsa hâlâ inancınız varsa şu hayatta Yaralı Ceylanlar Kulübü'nün satırlarında gezintiye çıkın derim. Eminim siz de bu satırlarda gezerken şahsınıza dair pek çok çıkarım yaparak, ufak dahi olsa hayatınızda güzel değişikliklere yer vereceksiniz. Bu arada unutmadan Mim Kemal Öke'nin bir mesajı var bizlere;
"Bu dünyada hınzırlar ve Hızırlar vardır. Siz Hızır olmaya çalışın, insanlara dokunun. İnsanlara iyilik yapmaya gönüllü olun. Tekrarlıyorum, başkalarını mutlu etmek kadar mutluluk verici bir başka duygu yoktur, inanın." :)
