“Aşkımı öldürdün sen. Eskiden hayal gücümü altüst ederdin. Şimdi merakımı bile cezbetmiyorsun. Hiçbir etkin yok açıkçası. Seni sevdim çünkü muhteşemdin, çünkü dehan ve idrakın vardı, çünkü büyük şairlerin hayallerini gerçeğe dönüştürüyor, sanatın gölgelerine şekil ve hakikat veriyordun. Hepsini çöpe attın. Sığ ve aptalsın. Tanrım! Seni sevmekle ne büyük delilik etmişim! Ne büyük bir ahmakmışım! Artık benim için bir hiçsin sen. Seni bir daha asla görmeyeceğim. Bir daha asla düşlemeyeceğim. Adını bir daha zikretmeyeceğim. Bir zamanlar bana neler ifade ettiğini bilmiyorsun. Ah, bir zamanlar... Ah düşüncesine bile katlanamıyorum! Keşke gözlerim seni hiç görmeseydi! Hayatımın aşkımı mahvettin. Sanatını bozacağını söyleyerek aşka dair ne kadar az şey bildiğini gösterdin! Sanatın olmadan sen nesin? Bir hiç. Seni ünlü, görkemli, ihtişamlı yapabilirdim. Dünya sana tapardı ve sen ise bana ait olurdun. Şimdi nesin ki sen? Güzel yüzü olan üçüncü sınıf bir aktris.”
Sayfa 94Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Şu satırları okurken, karaktere sinir oldum. Kitap bitene kadar bakalım, sevebilecekmiyim Dorian Gray’i
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.