Kuralıdır; yardımcı bir şahit tarafından asla destek görmemiş, dövülmüş, eziyet görmüş, ve aşağılanmış çocuklar, ileride ebeveyn figürlerinin ettiği zulme çok fazla hoşgörü gösterir ve insanlık dışı bir muameleye maruz kalmış çocukların yaşadıkları acılara dikkat çekici derecede kayıtsız kalırlar. Kendilerine söylenmesini istedikleri en son şey, kendilerinin de bir zamanlar aynı topluluğa ait olduklarıdır. kayıtsızlık, gözlerini gerçeğe açmalarını engellemenin bir yoludur. Böylece insancıl niyetlerinden ne kadar emin olsalar da , kötülüğün savunucu haline gelirler.
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.