Dostoyevski'nin "Hepimiz Gogol'un pal..... falan filan. Şaka şaka incelememi klasik bir kadere teslim etmeyeceğim, sizi de bu klişeden kurtaracağım. Arkadaş anladık Dostoyevski malesef böyle talihsi bir cümle kurmuş, duyan da buraya gelmiş okumaya. Malesef diyorum çünkü, bu kitaba yapılan 147 incelemeye de üşenmeden baktım, yüzde doksanı (en çok beğenilen 10 inceleme dahil) ya bu cümleyle başlıyor ya bu cümleyle bitiyor. İyi güzel de kardeşim, sonuçta bu adamda nevi şahsına münhasır biri, Rus edebiyatının hatta dünya edebiyatının ilklerinden. Adamın, eserlerinin önüne geçiyor bir cümle. Adam mezarında takla attı sıkıntıdan sizin yüzünüzden.
Neyse kitaba geçeyim daha çok sinir olmadan. Öncelikle bu hikaye kısa bir hikaye olduğundan çoğu yayınevi Palto isimli kitaplarına Gogol'un başka hikayeleri de ekliyor, Burun gibi, Bir Delinin Hatıra Defteri gibi. O yayınevlerinden okuyanların incelemelerinde bunlarda oluyor haliyle Bense kitabı Tutku Yayınevlerinden okudum, Derya Öztürk'ün çevirisiyle. Bu kitapta sadece Palto hikayesi var ve 70 sayfa, sayfa düzeni ve yazı puntosu da çok iyi tavsiye ederim.
Kitap 1842'de yazılmış. Adamımız Akakiy Akakiyeviç. Kendisi fakir, garip, sessiz sakin, mazbut biri, yazık.. Parası hiç yok Palto'su yıpranıyor, eskiyor. Tabi Petersburg soğuğuna iyi bir kıyafet lazım o da bir Palto peşine düşüyor, yaptırmaya çalışıyor olmadı satın almaya falan ama bu işin hikaye kısmı. Ara muhabbetler, Akakiy'in karakter betimlemesi, çevresindekilerce nesneleştirilmesi, o dönemim yozlaşmış insan profilleri başta olmak üzere bir çok alt metin ve mizah ve imge ile değinilen bir çok konu var. Yazıldığı dönem ve ilklerden olmasının yanı sıra kitap, gerçekten klasikleşmeyi hak eden kült bir eser. Bir saatinizi ayırında okuyun bir ara.
