“Biraz Arapça bilen bir kimse bir ayeti işittiği zaman derhal bir mana anlar ve anladığını zanneder, ben de söyleyebilirim gibi hayal eder, bir de bakar ki anlamamıştır. Çünkü nazmının her noktasında bir çok manalar fışkırmağa başlar. Onu taklit etmeye özendikçe yükselir, derinleşir, ölçüsü, ölçeği bulunamaz. Ayetten ayete birleştirmeye geçildikçe
zevki kat kat artar.”
(Elmalılı Hamdi Yazır)