Hem Yetim Hem Öksüzüm, Sen Beni Sevme.
Sene 1968 Nisan. Babaannemle büyükbabam kırklı yaşların başında. Babam ise 6 yaşında. Gecenin zifiri karanlığında aynı odada uyuyorlar. Bir öksürük sesi duymuş babam. Ardından pencereden patlayan üç el silah sesi. Yatağın üstünden kalkıp bakarken düşmüş babasının üstüne ve sanırım korkudan bayılmış. O kısmı hatırlayamıyor.
Amcam on sekizine girmiş yeni yetme toy delikanlı. Tüfeği kapıp dalmış odaya gaz lambasıyla. Donakalmış anlam verememiş. Sonra etraftan insanlar yetişmiş. Sağlam dayak atmışlar amcama. Ağzını burnunu kırmışlar konuşamıyormuş bile. Sebep belliymiş. Karısıyla annesi o gün kavga etmişti. İntikam için anneni babanı vurdun. Değer miydi diyorlarmış değer miydi?
Bir tane sal gibi bir şey hazırlamışlar. Büyükbabamı ve düşünce her yeri kana bulandığı için vuruldu sandıkları babamı o sala yatırıp şehre götürmeye başlamışlar.
Kadının adı her zamanki gibi yok. Babaannem ölebilir çünkü o kadın. Her ne kadar yarası hafif olduğu için bırakıldı denilse de ben bunun böyle olduğuna inanmıyorum. Hiç kurşun değmediği halde üstü başı kan olan babamı bile erkek olduğu için almadılar mı yanlarına.
45 dakikalık yürüme mesafesinde büyükbabam son nefesini vermiş. O sıra babam ayılmış yada uyanmış. Emin olamıyor. Geri dönüp babaannemi almışlar. Onunki tek kurşundu. Büyükbabamda iki kurşun vardı. Her ikisi de sırtından vurulmuştu. Üçüncü kurşunun büyükbabamı sıyırıp babannemi vurdugunu söylediler. Babaannem ameliyat edilmiş ama fazla direnememiş. Ameliyat sonrası su isteye isteye ölmüş. Su vermemişler. Suyun memleketi Rize'de bir damla suya muhtaç gitmiş. Doktorlar geç kaldınız çok geç kaldınız kan kaybından öldü demiş. Ey doktor sen bilmez misin konu kadın ise zaten hep geç kalınır.
Amcamı hapse atmışlar. Ağzı burnu yaralı devamlı ağlarmış dört duvar içinde. Yine dayak üstüne dayak yiyormuş. Tabanca nerede, nereye attın diye soruyorlarmış. Amcam konuşamıyormuş. Ben yapmadım. Bizim evde sadece tüfek var diyemiyormuş. Pencereden giren kurşunlar için ters yöndeki kapıdan giren amcam suçlanmış.
Ve gerçekle yüzleşme
Üst dönemeçte bir doğu şehrinden, kan davası nedeniyle kaçıp gelen bir aile vardı. Adamın ismi Neşet. Jandarmaya ifade vermiş korka korka. "Kurşunların sahibi bendim. Gelenler aslında bana geldi. Kan davasında zaten kadına kurşun sıkılmaz. Yanlışlık olmuş. Evi yanlış tarif etmişler. 30 metre daha ilerleyip yine sağa dönseler gerçek evi bulabilirlerdi" demiş. Her gün tabanca aramaya gelen jandarma bu sefer keşif için geldi. Karşı tepeye çıkıp bakmışlar yazıp çizmişler.
Olay Neşet'in anlattığı gibiymiş. Amcamı 42 gün üstüne serbest bıraktılar. Duramadı oralarda karısını alıp başka yerlere gitti. Neşette gitti kim bilir nereye. Katil veya katiller hala bulunamadı.
Kemal Sunal'ın herkesi güldüren kan davası sahnelerinde bile biz üzülürdük babamla. 50 sene geçti ama hala acısı tazedir. Senede bir iki kez babamı efkar basar ve köye gider karşı tepeden o evlere bakardık. Parmağını karşıya uzatarak ‘’bak görüyor musun oradan değil az yukarıdan dönseydi o katil, ben hem yetim hem öksüz kalmazdım’’ der ve ağlamaya başlardı.
Sarılmaya çalışırdım sırtını dönerdi. Ben ağlamasın isterdim. Yüreğine girip o acıyı oradan çıkartıp o tepeden aşağıya savurmak isterdim. Ama o istemezdi. "Hem yetim hem öksüzüm sen beni sevme, bir gün babasız kalırsın benim gibi üzülürsün beni sevme" derdi. Yıllarca hem yetim hem öksüz gibi hissettim kendimi.
Şimdi yine Nisan gelecek babam hadi gidiyoruz diyecek. O tepeye çıkacağız. Yine patika yolları ve evleri gösterecek. Yine ağlayacak. Yine acısını gösterecek bana. Yine sevme beni sakın sevme diyecek.
Bu yüzden hep yüreğinde derin acılar çektiğini hissettiğim erkekleri babam dahil hep uzaktan ve içimden sevdim. Onların acıları hep benim içimde yanar. Kadının acısı olmaz mı olur elbette ama kadınlar zaten her şeyi kendine dert ederler yüzeysel kalır acıları. Halbuki erkeklerin acısı çok derindir. Bu yüzden acı çekmesin erkekler.
··
101 görüntüleme
Ne diyor türküde:
"Girebilsen şu sinemde neler var
Gülüp oynadığım ele karşıdır."
Benim hem babaannem , hem dedem hala hayattalar. Ama babam hem öksüz, hem yetim. Bir gün bana belki doğru sevemiyorumdur sizi ben hiç aile sevgisi görmedim ki dedi. Annesinin babasının sevgisizliğine yıllarca bir neden bulamamıştı. Hadi babası neyse de annesi neden , neden bu kadar sevgisizdi... Haklısınız acı çekmesin erkekler ...
Bir dramın ardından ne güzel tespit,tespit gibi tespit. Kutluyorum sizi...belki de bu yüzden kadınlar erkeklere,erkeklerde kadınlara çokça merhamet göstermeli. Derinde kanayan yaralar birazcık sarılır belki
Çok duygulandım.çok güzel yazmışsınız ancak bu kadar güzel ifade edilebilirmis yaşadıklarınız.rabbim sabir versin babaniza kalbindeki acıyı hafifletsin insallah
çok feci
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.