Hikaye gerçekten kan donduran sahnelere sahip. Hasan ve Emir aynı evde büyüyen biri hizmetkarın diğeri de efendi Ağa'nın oğlu olan iki dost... Çocukluklarının tamamı birbirleriyle oyun oynayıp haylazlık ederek geçen bu iki genç, bir gün kışın yapılan geleneksel uçurtma turnuvasında Emir'in galip olması için çabalıyor ve yolları da o anda ayrılıyor... Hasan Emir'e en son yendiği uçurtmayı almak daha doğrusu düşen uçurtmayı diğerlerinden önce kapmak için uğraşırken tecavüze uğruyor...Güzel günlerin sonu...Emir'se olup biteni görmesine rağmen bir şey yapmıyor...Bu suçluluk nereye giderse gitsin yakasını bırakmıyor...Hasan'ın Emir'e duyduğu derin sevgi ve bağlılık her fırsatta canını yakıyor... Kitabın sonlarına doğru yani, Ali ve Hasan konağı terk edip köylerine gidince, Baba ve Emir de California'ya gidince ikisinin uzun zamandır görüşmediği zamanlarda, üvey kardeş oldukları ortaya çıkıyor... Hasan yine zulüm altındaki Afgan topraklarında Emir'in evi için direnirken eşiyle can veriyor. Emir ise ikisinin ortak dostu olan Rahim Han'dan bunları öğrendikten sonra Hasan'ın oğlunu aramaya Afganistan'a gidiyor, savaşın ve zulmün ortasına... Zorluklarla bulduğu çocuğu Amerika'ya getirip kendini bir nebze de olsa affettirmeye çabalıyor.. İşte insanın içine işleyen romanın hikayesi tam da böyle...Yazarın kalemi sanki sihirliymişçesine o duygu ve durumları çok iyi betimleyip önünüze sunuyor, size de sadece ağlamak kalıyor.. Romanın türü sanırım psikolojik roman. Yazar durumları çok iyi betimlemiş. Özellikle yüzlerdeki ifadeleri. Okumuyor, sanki onlarla bir arada yaşıyorsunuz. Uzun süredir polisiye okuyordum, okumaya ara verdiğim iyi oldu, ama okurken sürekli ağladığım için kitabı okuduğuma da biraz pişman oldum... Hasan'ın, tavşandudaklı uçurtma avcımızın basit,kısa, mutlu hayatı...Emir'in zalimliğiyle övünen ikinci yüzüve kalbindeki suçluluk duygusu...Baba'nın ölümsüz hatası ve sonuçları...Ali'nin masumiyeti ve saadeti...Kısaca bu romanda sadece ve sadece iki çocuk yok, babaları, memleketleri, hayatları, savaşlar, kaçış ve zulüm de var... Kitapta aksiyon, macera elbette bütün bunları yaşamış Emir'in ağzından bizlere ulaşıyor bence yeterliydi. Tasvirleri ise gereksiz derecede fazla buldum:( Kitabın dili akıcı, basit ve sade...Afgan kelimelere bayıldım, özellikle de Kaka'ya:) Romanı ilk elime aldığımda kapağında da yazdığı üzere iki çocuk hikayesi dedim, ama konu itibariyle çocukları çok aşan bir roman bu... Kitaptaki olayların sanırım akışı doğru, bu da bana kitapta anlatılanların doğru olabilme olasılığını düşündürdü, sanırım oldukça yüksek... Kitapta bir babanın iki çocuğu üzerindeki etkilerini görüyoruz: Emir'i zalim biri olarak düşünen ve yumuşaklığını, kendine benzemeyişini eleştiren baba sayesinde Emir zalim olmak için adeta çabalıyor...Öte yandan yanında bulunduğu süre içerisinde Hasan'ı kendi oğlundan ayırmayan baba da uzaklaşmasıyla oğlunu tamamen kaybediyor... Kitabın içerisinde barındırdığı sapık seks anlayışlarından bir müddet sonra gına geldi gerçekten...Hatta yorumumda da yazdım, sapıttı iyice diye. Ancak yazar daha sonra normalliğe geri döndü ama bütün bunlar midemi bulandırdı.. Ben 90'ların çocuğuyum, savaş falan görmeden büyüdük biz...Ancak şimdi görebiliyorum savaşı...Hem de Emir'in gözlerinden,yaşamamış olsa da kalıntılarından, izlerinden... Kitap için belki bir öneri: Keşke kitap iki bölümden oluşsaydı da Bölüm 1: Emir, Bölüm 2: Hasan konuşsaydı..Gerçi Hasan konuşmazdı, sadece gülümserdi ya neyse:) Kitapta İslam'ın bazı şartlarına bir çocuğun bakış açısından bakılıyor: Örneğin, kurban kesme ayinine. sırf bununla ilgili bir kitap yazılabilir. Eskiden ben de erkek kardeşimle terasımızda uçurtma uçurmaya uğraşırdım...Bazen de diğer çocuklar şeytan uçurtmalarını sokakta uçururlardı. Kış yapılan uçurtma turnuvaları bana hiç de yabancı gelmedi:) Sadece kışın dondurucu soğukta yapılması garip geldi ? Romandaki tarihsel belirsizlikler yani sürekli geri dönüşler ve ileri gidişler hep bir önceki tarihe bakmama neden oldu, romanın akışına müdahale etti bence:( Bir ara Ali ve Hasan'dan hiç söz edilmedi, onları merak ettim. Keşke arada bir de gözün onları göreydi ya yazar! Kısacası beni benden alan bir Küçük Arı daha. Yok olan hayatlar ve seyre bakan canavarlar...Emir'e bazen çok kızdım, bazen de çok üzüldüm Hasancığa. Ancak Afganistan ve Taliban hakkında benim gibi hiç bir şey bilmeyenler için oldukça bilgilendirici bir kitap olmuş da diyebilirim. Kesinlikle okunmalı, ama olaya fazla duygusal bakılmamalı, yoksa benim gibi iki gün gözleri kan çanağı dolaşılır... NOT: Okurken mutlaka yanınızda kağıt mendil ya da normal mendil bulundurunuz, zira ağlamamak mümkün değil Ha bir de dostum fazla duygusalsan bu kitaba yaklaşma!

Uçurtma AvcısıKhaled Hosseini · Everest Yayınları · 2021165,5bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

emre saydam