Merhaba kitapsever arkadaşlar ;) Benim gibi Sabahattin Ali severler için, özellikle öyküleri, tekrar tekrar okumak için biçilmiş kaftandır. Farklı yazarlarla yeni dünyalar keşfederken üstadın üslubunu özlediğimiz olur. Böyle bir anımda başladım "Değirmen"e. Aradığımı buldum mu? Hem evet, hem hayır. Üstadın üslubu bildiğimiz gibi. Cümleler akıp gidiyor. Anlatım çoğu zaman enfes. Temalar aşina... Ölüm hemen her hikayede yanıbaşımızda. Adaletsizlik, insanın kıyıcılığı, şehvetin getirdiği arsızlık, sefalet ve ille de aşk. Kitaba adını veren öykü başlıbaşına şaheser. Kitap bu öykü ile başlıyor. Aşka tanım arayanlar, mânâ vermek isteyenler bu öyküde bir çingenenin yüreğinde bulacaklar bunları. Tek başına bu öykü için bile bütün kitap okunabilir. Lakin kitaba devam ettikçe bazı öyküler rahatsız ediyor okuru. Bu rahatsızlık bazı öykülerde mübalağanın dozunun fazlalığıyla okura "gerçek hayatta böyle bir şey yaşanması mümkün değil" dedirterek gerçeklik çizgisinden uzaklaşmasından; bazı öykülerde ise okuru içine alamamasıyla kendini gösteriyor. Fakat burda şunu da belirtmek gerekir ki, Sabahattin Ali önsözünde öykülerin bir kısmını acemilik yıllarında yazdığını söyleyip bu öyküleri kitabın sonraki baskılarında ayıklamayı okura yapılacak ayıp olarak telakki ettiğini belirtir. Velhasılı Yeni Dünya adlı öykü kitabını daha çok beğenmiş olsam da "Değirmen" de ustayı özledikçe okunacak eserlerden biri olmuştur nazarımda. Herkese keyifli okumalar diliyorum.

DeğirmenSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 202144,5bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.