Gönderi

Selam, güç ve erkti o, parçalanabilirdi, ama inancından döndürülemezdi, boş ve paslı gözleriyle başımın yukarısından bakıyordu. Selam, efendiydi, tek efendiydi, tartışılmaz niteliği kötülüktü, iyi efendi yoktur. İlk olarak, aşağılama zoruyla, tüm bedenim tek bir sızıyla haykırarak, kendimi ona bıraktım, kötücü düzenini beğendim, onda dünyanın kötü ilkesine taptım. Ülkesinin, tuz dağından yontulmuş, doğadan ayrılmış, çölün geçici ve ender çiçeklenmelerinden bile yoksun, güneşin ya da kumların bile bildiği şu rastlantı ya da sevgilerden, aykırı bir buluttan, azgın ve geçici bir yağmurdan bile uzak, kısır kentin, köşeleri dik, odaları dörtgen, adamları katı düzen kentinin tutsağı olarak, bana öğretilmiş olan uzun tarihi yadsıdım.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.