(134) Halil Korkmaz: "Serçe İle Kız": Serçe İle Kız Küçük bir misafir gibi her gece Ufuktan koparak bir nazlı serçe Girerdi Zeyneb'in penceresinden. Ne şirin geceler geçerdi yalnız! Her gün uykusundan uyanırdı kız Başında çınlayan kuşun sesinden. Serçe, yüreğinde gizli bir sızı Bulurdu avutmak için genç kızı Her sabah yeni bir neşe, eğlence. Bir kıştı Zeyneb'in sarardı rengi Serçenin kalmadı eski ahengi Sevdiği aşıktı başka bir gence. Kıza günden güne zehroldu derdi Yine kuş açılan camdan girerdi Irmakta gece buz tutarken sular. Bir gece kalmıştı biçare karda; O sabah gelenler kuşu dışarda, Zeynebi yatakta cansız buldular.

Küçük bir misafir gibi her gece Ufuktan koparak bir nazlı serçe Girerdi Zeyneb'in penceresinden. Ne şirin geceler geçerdi yalnız! Her gün uykusundan uyanırdı kız Başında çınlayan kuşun sesinden. Serçe, yüreğinde gizli bir sızı Bulurdu avutmak için genç kızı Her sabah yeni bir neşe, eğlence. Bir kıştı Zeyneb'in sarardı rengi Serçenin kalmadı eski ahengi Sevdiği aşıktı başka bir gence. Kıza günden güne zehroldu derdi Yine kuş açılan camdan girerdi Irmakta gece buz tutarken sular. Bir gece kalmıştı biçare karda; O sabah gelenler kuşu dışarda, Zeynebi yatakta cansız buldular.

Sayfa 238 - YKYKitabı okudu

Han Duvarları Faruk Nafiz Çamlıbel

1 görüntüleme

Gönderi

Halil Korkmaz