Schiller gibi bir kadın şu annem. Son dakikaya kadar her işin mükemmele varmasını dileyerek bekler. Başka türlü olabileceğini düşünemez. İşin öteki yüzünü çok iyi bildiği halde gerçek karşısına dikilene kadar kabul etmez. Düşünmek bile titretir onu. İki eliyle iterek uzaklaştırmak ister gerçeği. Ta ki, yanlış tanıdığı kişi, onu aptal yerine koyup başına çorap örene kadar!
Sayfa 50 - Venedik yayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.