Kuşlar Yasına Gider'in aile özlemini şiddetlendiren, Ege insanını sevdiren, yeni türküler kazandıran, içimize hitap edebilen bir eser olduğu kanaatindeyim. Türkçe kullanımının efsane oluşundan falan bahsetmiyorum, bunu edebiyatçılar yorumluyorlar zaten. Ama ben ilk defa bir kitapta cağıl cuğul ikilemesinin kullanıldığına şahit oldum. "De gidi müslüman de" söz kalıbını gördüm. Bunlar egelilerin dillerinden düşmeyen sözler hep. O yüzden zaman zaman sırıtarak okudum sanki bir hemşerim ile sohbet ediyormuşum gibi. Bunun dışında ilk defa okuduğum hembembe sekmek, hapahap karşılaşmak gibi sözler de vardı. Bunlar güzel ayrıntılar. Ben çok sevdiğim bazı bölümlerden bahsetmek istiyorum, okumayanlar için küçük bir 'spoiler içerir' uyarısından sonra. Anlatıcının, gördüğü rüyayı eşine anlattığı bir bölümü hatırlıyorum. Anlattıktan sonra rüya hakkında yorum yapmak da istiyor anlatıcı. Fakat eşinin zekasına ayıp etmemek için susuyor. Yine aynı naiflikle, kendisi hakkında yazılan biyografinin yalan yanlış şeylerle dolu oldugunu görünce sinirleri bozuluyor ve fakat babası "Neyin var?" diye sorunca derdini paylaşmıyor; babasını bunca derdinin arasında yormak istemeyerek ve kendi derdinin önemsizliğine canı sıkılarak. Israr üzerine anlatiyor sonra. Bu sayede "Sana da aldatılmak yakışırdı oğlum." gibi muazzam bir cümle hayatımıza giriyor. Böyle incelikler barındırıyor kitap. Sonra kendi hayatınızda yakınlarınızı düşünerek yaptığınız ya da sizin için yapılan düşünceli ve maneviyatı göklerde olan hadiseleri anımsatıp gülümsetiyor. Detaylarla dolu bir büyük güzellik bence kitap. Zübeyir ile Cavit arasında geçen sohbette muhatapsız kalmak ile domuzun ölmemesindeki ilişkinin anlatılışı, Ayperi'nin kuyruğu kısa olan Boncuk adlı kedinin adını da Cu olarak kısaltması ve Martesi soyadını vermesindeki tatlılık, Seher'in Denizli-Ankara yolunda eşi yesin diye marketten aldığı torbalar dolusu yiyecek, o yiyeceklerden bir tanesini bile açmadığını çok sonra fark edecek olan anlatıcı, baba -Aziz- yataktan kalkarken tutunabilsin de işi kolaylaşsın diye tavana ip/urgan bağlatan anne, Aziz'in ölüm döşeğindeyken işaret dili ile anlatmaya çalıştığı o güzelim "Tuttuğun altın olsun." cümlesi. Her şeye benzeyen uluorta duyguları hiçbir şeye benzemeyen cümlelerle anlatmış Hasan Ali Toptaş. Kimseye tavsiye etmeyeceğim. Zamanı gelince okur insan. Ben tam zamanında buldum bu yazarı. Siz de bir şekilde, belki başka başka zamanlarda ama muhakkak bulacaksınızdır.

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,9bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem