Müthiş..! Evet, Özlü’ yü konuşacaksak ancak bu kelimeyle söze başlarsak ona haksızlık etmemiş oluruz. Bir eser bu kadar mı içten yazılır..? Bir yazar bu kadar mı cesur olabilir...? Nitekim yazar bu eserinde kendi yaşam öyküsünü anlatmış. Özlü’nün bu eserinde kendi hayat hikayesini dile getirmesi bir çok insanın kendine bile itiraf edemeyeceği duygulara tercüman olması ve bunu hiç çarpıtmadan okuyucuya aktarması bana günler önce okuduğum, Irvın D. Yalom’ un Nietzche Ağladığında adlı eserinde geçen:”Hakikatin ne kadarına dayanabilirim” sözünü hatırlattı. Özlü hakikatın daha fazlasına dayanmış kendini her zaman daha daha fazlasına hazırlamıştır. Kısacık ömrü boyunca hiçbir şeyden korkmamış, ne sevmekten ne sevilmekten ne de terk edilmekten; hayatında birçok zorlukla karşılaşmış ve hayatı boyunca hastalıkla boğuşmuştur. Bağımsız ve güçlü duruşunu çevresindekilere haykırmıştır. Özlü, hiçbir yere, kimseye ait değildi ve kimseye sahip değildi. Belki de bu yüzden nereli olduğunu soranlara “Hiçbir yerliyim” derdi ve öyleydi gerçekten. Henüz çocukken bile kurallardan kalıplardan kaçmayı kafasına koyanlardandı o. Nitekim ablası Sezer ile keşfetmek için yaşadığı kentin sonuna kadar yürürdü. Sonraları “Kalıplardan kaçmak için gidiyorum. Gitmekten yılmayacağım. Kentlere gitmek, kocalara gitmek, geri dönmek, ülkelere gitmek, tımarhaneye gitmek, gene gitmek, gene gelmek, hiçbir şey yıldırmayacak beni…” diyecekti... Çocukluğun Soğuk Geceleri adlı bu eser otobiyografik anı niteliğinde bir eserdir. Kitabı okudukça aslında yazarın kitabın adı için “Çocukluğumun Soğuk Geceleri” demek istediğini gönülden hissederiz.

Çocukluğun Soğuk GeceleriTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 201816,6bin okunma

··

153 görüntüleme

@realthings ·

👍

@Arin ·

Teşekkür ederim Marie☺️

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

~gül