Aydınlanmacı boşinanç eleştirisinin dogmatik niteliği,kendini tam da Şeytan'ın kültürel işlevine mesafe koyamiyor olmasında belli eder. Mit karşısında özgürleşebilmek için Şeytan'ın bir estetik figür olarak olarak var olma hakkını kabullenebilmesi gerekirdi.