(2) Şenol Beysun: Bizimle berâber olan bir yakınımıza (eşimize, kızımıza, oğlumuza) herhangi bir kişi hakâret etse, kötü sözler söylese, bu hakâret veya kötü sözler bize de söylenmiş gibi etkilenmez miyiz? Yine aynı şekilde yanımızda duran yakınımıza birisi güzel sözler söylese, değer verse, îtibâr etse, bu sözler ve davranışlar bizi etkilemez mi? Allah herkesle birlikte olduğuna göre, herhangi bir kişiye hakâret ettiğimizde bu hakâret Allah’a edilmiş olmaz mı? Yine bir kişiyi övdüğümüzde, ona değer verdiğimizde Allah’ı övmüş, ona değer vermiş olmaz mıyız? Bu bilinç bir kişiye yerleştiğinde, o kişi hiçbir kimseye hakâret edemez ve o kişiyi eliyle ve diliyle incitemez hâle gelecektir. Hattâ herkese iyi davranmaya ve değer vermeye başlayacaktır. Yâni bir kişi her an kendisinin Allah ile berâber olduğunun bilincinde olursa kendinden görenin, kendinden işitenin, kendisinden konuşanın, kendisiyle tutanın, kendisiyle yürüyenin Hakk olduğunu farkeder. Aynı zamanda karşısındaki kişi ve kişilerin de aynı durumda olduğunu anlar. İşte bu idrâk ve anlayış kişiyi daha yüksek boyutlara taşır. Kendisinde ve karşısında olanın Hakk olduğunu anlar, bütün fiillerin Hakk’a ait olduğunu farkeder. Kendi bireysel benliğinden kurtulur, her an Hakk ile birlikte olmanın zevkini ve huzurunu sürekli yaşamaya başlar, sonsuzluğa doğru kucak açar.

Bizimle berâber olan bir yakınımıza (eşimize, kızımıza, oğlumuza) herhangi bir kişi hakâret etse, kötü sözler söylese, bu hakâret veya kötü sözler bize de söylenmiş gibi etkilenmez miyiz? Yine aynı şekilde yanımızda duran yakınımıza birisi güzel sözler söylese, değer verse, îtibâr etse, bu sözler ve davranışlar bizi etkilemez mi? Allah herkesle birlikte olduğuna göre, herhangi bir kişiye hakâret ettiğimizde bu hakâret Allah’a edilmiş olmaz mı? Yine bir kişiyi övdüğümüzde, ona değer verdiğimizde Allah’ı övmüş, ona değer vermiş olmaz mıyız? Bu bilinç bir kişiye yerleştiğinde, o kişi hiçbir kimseye hakâret edemez ve o kişiyi eliyle ve diliyle incitemez hâle gelecektir. Hattâ herkese iyi davranmaya ve değer vermeye başlayacaktır. Yâni bir kişi her an kendisinin Allah ile berâber olduğunun bilincinde olursa kendinden görenin, kendinden işitenin, kendisinden konuşanın, kendisiyle tutanın, kendisiyle yürüyenin Hakk olduğunu farkeder. Aynı zamanda karşısındaki kişi ve kişilerin de aynı durumda olduğunu anlar. İşte bu idrâk ve anlayış kişiyi daha yüksek boyutlara taşır. Kendisinde ve karşısında olanın Hakk olduğunu anlar, bütün fiillerin Hakk’a ait olduğunu farkeder. Kendi bireysel benliğinden kurtulur, her an Hakk ile birlikte olmanın zevkini ve huzurunu sürekli yaşamaya başlar, sonsuzluğa doğru kucak açar.

3 görüntüleme

Şeyma Demirhan

@SeymaDemirhan ·

19 Mart 2018 14:12

Yaratılanı severim Yaradan’dan ötürü.

Gönderi

Şenol Beysun