Ben çocukken bizim köyde elektrik bir kesildimi bir ay gelmezdi, akşamları biraz dokuz taş oynar sonrada evdeki kitapları okurdum, kitaplar bitince ansiklöpedi, nutuk gibi ağır kitapları da okumuştum, gaz lambası ya da ocak ışığının aydınlığıyla. çok güzel günlermiş. bazı geceler de babam masal anlatırdı o öyle derdi ama aslında bildiğimiz destan, biz altı kardeş çıt çıkarmadan gözlerimiz kocaman dinler o gece birbirimize sarılır uyuyamazdık, sonra tv alında.