MÜJGAN DURAĞI
Düştüm yine,
Kara buhranların karanlık yolculuğuna;
Mor salkımlı düşler çoktan bitti...
Kaldırıldı tozlu raflara....
Selam olsun;
Aydınlara!...
Sabit gözlerim!
Sabit gözlerim!
Sabit gözlerim!...
Karanlığı avuçlamak için;
Tüm aydınlıklara...
Düşünün;
İnsanlık; neden bu kadar ucuza?...
Özgecan Aslan;
Hayatının baharında kalplere inen o yolda,
Müjgan durağından uğurlanışta,
Cennete gidecek; beyaz meleklerin arasında...
Mor salkımlı düşler çoktan bitti...
Kaldırıldı tozlu raflara...
Ya Rab;
Avuçlarımı açtım;
Etlerim çekildi,
Tüm kemiklerim Özgecan Aslan için yasta!...
N.K.(Feryad-ı naz)