"Ormana gittim, çünkü bilinçli yaşamak istiyordum.. Hayatı tatmak ve yaşamın İliğini özümsemek istiyordum! Yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için.. Ve ecel geldiğinde fark etmemek için hiç yaşamamış olduğumu" diyerek gönülden bağlı bir Ozan yeminiyle giriş yapayım.. Bu kitap oldukça gerçekçiydi.. Bana liseye ilk başladığım zamanları hatırlattı.. Ölü Ozan olmak o kadar zordu ki.. Burda kastım elbette ki farklı olmak.. İnsanlar, yetiştirildikleri dar düşüncelerin etkisiyle farklı olan her düşünceyi kendilerine zarar verecekmişçesine, anlamadan, empati kurmadan inkar ediyorlardı.. Bu hissi tekrar yaşadım bu kitapla.. Keşke kitap daha da uzun olsaydı.. Daha kapsamlı.. Elbette ki her zaman karşıma Hey Kaptan! Bizim Kaptan! Cinsinden bir hoca çıkıp "Hayallerinizi gerçekleştirin!" demiştir.. Çoğu zaman toplum farklı düşüncelerimiz nedeniyle bizi soyutlamış, susmaya mahkum etmiştir.. Aynı örnekleri Martı Jonathan Livingston'da da görmüştüm.. Bu iki kitap arasındaki tek fark biri tamamen gerçekleşmiş bir baş kaldırıyken, öteki (Ölü Ozanlar Derneği) bir şekilde sonuna gerçek adı verilen tokakla bastırılmıştır.. Hayatta milyon kere "Vazgeçmeyeceğim!" dedikten sonra milyar kere vazgeçtim.. Bazen hayallerimizin gerçekleşmesi için onlara geniş bir süre tanımak yerine ufacık bir süre fakat daimi bir alan sağlarsak her zaman Ölü bir ozan olacağımızı düşünüyorum.. Her şeyi vaktinin olduğunu, Carpe Diem'in de bir şekilde özümsenmesi gerektiğini düşünüyorum..

Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Nokta Yayınları · 200326bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.