Son zamanların yerli piyes tecrübeleri, insana hicap verecek kadar aşğılık şeyler…Sanki motörün keşfi unutulmuş, fabrikaları bir zelzelede yerin dibine batmış ve insanlık yeni baştan kağnı devrine girmiştir. Ve bu kağnılar ne -tuhaf!- tiyatroya susamış olan halkın, ellerini patlatırçasına alkışladığı harikalar…Adeta sahneye bir kahve getirmek ve ‘’ey hainlar!’’ diye bağırtabilmek veya bağırabilmek marifet…Saffet içinde bu ne dalalaet; ve dalalat içinde ne saffet?..