Cebeci İstasyonu ve Sen- Yavuz Bülent Bakiler
Cebeci istasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu.
Acımsı, buruk.
Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde.
Sessizliği üstümüzden atamıyorduk
Bir saçak altında kararsız, yorgun
Saatlerce duruyorduk
Kimse görmüyordu bizi
··
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.