Gönderi
Kapak resmi güzel değildi fakat ismi dikkatimi çekmişti. Tabii yazar yerli olunca ilk önce bir çekince oluşturdu bende. Şunun içindir ki 'Yiğidi öldür hakkını yeme' atasözünden yola çıkarak, yabancılara nazaran, 'bilim-kurgu' alanında, yerli yazarlarımız pek kaliteli eserler veremiyor ne yazık ki. Şimdi bir de ''Ne kadar Türk yazarın kitabını okudun da böyle konuşuyorsun?'' diye bir soru gelecektir elbet. Varsa söylesin belki benim gözümden kaçmıştır ama kimse yerli olarak, bir Isaac Asimov gösterebilir mi?
Konudan biraz bahsedeyim: Malum, bilgisayarın icadı ile hayatımız çok kolaylaştı. Şirketler için yazılımlar, programlar; sosyal hayatımız içinse sanal alem, oyunlar gibi. Saniyede en uzak ülkelerde akrabalarımızı, sevdiklerimizin sesini duyuyoruz. Ama çok memnun olduğumuz bu bilgisayarlar, bir gün kendi kıyametini gerçekleştirirse insanoğlu nasıl ayakta kalabilir? Tom Killburn'ün bilgisayar alanında geliştirdiği sistemlerle en fazla nereye kadar gidilebilir? Konu da bu zaten. 1970 yılında bir hata yapılıyor ve Dünya'daki tüm bilgisayarlar en fazla 68,5 yıl yaşayabiliyor. Ve 2038 yılı ise dijital kıyamet oluyor. Bir de kuantum bilgisayarlar var ki, esasında kıyametin tetiğinde parmağı olan kişi kendisi oluyor. Ben de pek bilgi sahibi değilim. Şurada biraz açıklama yapılmış, bakılabilir.
korkubilimi.com/bilim/nedir-bu-...
Sonuç olarak, eser havada asılı kalmış, sonu ve geneli tatmin etmedi. Kurguya yazık etmiş bence yazarımız. Bu kurgu başka bir kalemden çıksaydı eğer, çok farklı bir tablo olabilirdi. Güzel düşünceler de vardı ama buna binaen komik metinler de vardı. Mesela, Güney Kore, Kuzey Kore'ye nükleer atıyor ve Kuzey Kore yardım istiyor. Ha, olabilir elbet olmaz diye bir şey yok ama ne biliyim, konu Kuzey Kore olunca biraz esprili olmuş.:) Nitekim adamlarda, Türkiye'deki tüm bakkallarda bulunan torpillerden daha fazla füzeleri var.:) İyi okumalar...
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.