-Alacakaranlık mı dediniz Hidâyet? Hani şu yarı aydınlığı temsil eden alacakaranlık.
-Evet evet o. Yarı aydınlık hali.
Sadık Hidâyet'in dünyasına tutulan cılız bir mum ışığından dökülenleri okurken iç sesim durmadı. Zaten içimin hiç sustuğunu duymamışımdır :)
SGLL'yi ne iyi etmiş de yazmışsın. Şöyle tam da içinde bulunduğumuz zamanda sokakta dolaşana, kahkaha atana, üç yaşındaki çocuğa, kediye, köpeğe, canlı cansız ne bulduysa "kendimi tutamadım abi" saçmalığına sığınan sapkın zihniyetine ne kadar uygun bir serum. Sen yazarken tüm yazdıklarını haksız çıkaran bir son yazsan da ben, bu, insandaki şehvet duygusunu yok eden serumu ciddi ciddi bu zihniyete enjekte etsek nasıl da ferahlar şu toplum diye düşündüm.
Bilmem okuyanlar/okuyacaklar ne der?
"Erkeğini Kaybeden Kadın" öyküsünde sen karşıma öyle bir kadın çıkardın ki sevilmemek de acaba bir imtihan mı? diye düşünmeden edemedim. Üstelik sadece İran'da yok bu kadınlar be Hidâyet, bunlar dünyanın her yerinde. Biliyor musun hala ama hala aynı işkenceleri hatta belki daha fazlasını çekiyorlar, saygısızlığı hiç yaşamadıkları sevgi ile nasıl kıyas edeceklerini hiç bilemeden yaşamaya devam ediyorlar. Nefes almak yaşamak mı Hidâyet, sen bilirsin bunu? Sahi o çocuğa ne oldu, neden onu bu öyküde sevgisizliğe gömdün. Bir çocuk bir evliliği kurtarmaya yetmezdi evet ama neden onun sonunu annesine benzettin? Yanan bu cılız mumu söndürmeye ne kadar isteklisin.
Sevgi çok önemli değil mi Hidayet? Bazen düşünüyorum Maslow "İhtiyaçlar Piramidi"ni yeniden inşa edecek olsa ilk basamağı 2'ye ayırır ve "ruh beslenmesi" adını vereceği sevgi ihtiyacını bu ilk basama yerleştirirdi. Sen sevgiyi güzel anlatırdın aslında, sevgisizliğe pencerelerini bu kadar açmasaydın.
Görüyorum her şeyi sorgulamışsın; dini, yaşam ve ölümü, ölümden sonraki hayatı. Ama iyi ki cennet ve cehennem var değil mi? Böyle düşünmesen "Dua " yı böyle yazmazdın. Bu arada Beckett'ın Belacquası da oralarda bir yerdedir. Söyledim mezarlıkta bıraktığın karakterlere. :)
Korku, öfke ve inanmamaya olan inançla mı yazdın bunları bilmiyorum. "Veramin Geceleri"nde hurafelerle ilgili yazdıkların çocukken aradığımız perili evlere götürdü beni, düşün ki yazdığın bu öyküye güldüm. Kafan karışmış belli ama gerçekten bu dünyada cezasını bulamayan kötülükleri yargılayacak bir mahkeme hayal etmedin mi?
Darwin "İnsanın Ataları"nı okusa bunu manifesto ilan eder miydi sence :) O nasıl bir maymun kabilesi öyle aynı biz, gerçi kardeş değil kuzendi değil mi onlarla yıkımı seven insanoğlu :) Ama sana bir şey söyleyeyim mi Hidâyet, eğer insandan evrilecek bir tür varsa, sadece bu gezegenin değil tüm zamanların en büyük yıkımını gerçekleştirecektir. Canavar sözü de sadece masallarda, rüyalarda bizi korkuttuğunu sandığımız minik böceklere dönüşüverecektir.
Karanlıkları severim Hidâyet ama yaşamda karanlığın karnını yaran aydınlığa da hayran kalmışımdır. Bu yazdıklarını sevmeme sebep de belki senin karanlığın karnını deşerek de olsa çıkarmaya çalıştığın aydınlıktır. Yarı aydınlık :)
Yepyeni bir yazar tanımamıza vesile olan 
NigRa
İncelemesiyle beni bu kitaba çeken Sayın 
Erhan Bey'e
Bilemedim bu etkinlik bu yoğunlukta seni nasıl vuracak diyen 
Şeyma teşekkürler :))
Perde Arkasındaki Bebek öyküsüyle Lars and the Real Girl filmine yepyeni bir son yazdığımı,
Veramin Geceleri ile Ömer Seyfettin'in Perili Köşk kitabını hatırlayıp acaba kitap nerede diye düşündüğümü,
Dua ile Zerdüşt Mezarlığında "ölüler zor ölür" diyen Samuel Beckett'ın Echo'nun Kemikleri'ni andığımı sizlerden de saklayacak değilim :))
SGLL' ye yazdığın sonu da bir ara resmedip heybeme atarım diye düşünüyorum:)
Okunmaya değer bir kitap :)
··
84 görüntüleme
Teşekkür ederim Erhan bey, ilk fırsatta yapmaya başlamayı düşünüyorum:) Sanırım az da olsa o aydınlığa tutunmaya ihtiyacımız var :)
Rica ederim Sevgili Nigra, yol açtın bizlere. Bir katkım olabildiyse ne mutlu :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.