"Üstü çizilmiş ve hasar görmüştü ve bu yüzden müzayedeci;
Pek değmediğini düşündü,
Zaman tüketmenin bu eski keman için.
Ama yine de gülümseyerek başladı.
'Evet, artırmaya başlıyoruz, baylar bayanlar' diye bağırdı.
'Kim artırmaya başlamak ister?'
'Bir dolar, bir dolar' İki! Sadece iki dolar mı?
'İki dolar, kim üç yapıyor?'
'Üç dolar, üç dolar, üç dolara gidiyor...'
Ama o anda arka sıralardan gri saçlı bir adam
Öne doğru ilerlemeye başladı ve yayı eline aldı
Sonra kemanın tozunu silkeledi.
Hoş ve basit bir melodi tıngırdattı.
Aynen meleklerin 'Carol' ilâhileri gibi
Müzik yavaş yavaş azalınca müzayedeci
Sakin ve alçak bir ses tonuyla
'Eski kemana en son ne vermiştik?' dedi.
Kemanı ve yayı eline aldı ve yukarı kaldırdı.
'Bin dolar. Kim iki yapıyor?'
'İki bin! Kim üç yapıyor?'
'Üç bin, üç bin, üç bin'
Ve 'artıyor, artıyor' diye bağırdı.
İnsanlar gülmeye başladılar, bazılarıysa çığlık atıyorlardı.
Pek anlayamadık'
'Bu kemanın değeri nasıl birden bire artıverdi?'
Anında cevap geldi:
'Ustanın elleri değdi.'"
Sevgili Dost,
Ellerini uzat.
Sayfa 68Kitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.