Post Mortem: "Pekala. Çocukken, babamla kahvaltı masasında oturuyorduk. Kendi payımı bitirmiştim ve onun hakkı olduğunu bildiğim halde son sosisi ona sezdirmeden alıp yedim. Boş tabağı görünce bana bakarak demişti ki: 'Kimileri açgözlülüğü kaliteli bir takım elbise gibi taşır. Ama sen, oğlum, bunu bir damga gibi, beceriksizce taşıyorsun.' Evet, ne diyorsun, evlat?"

"Pekala. Çocukken, babamla kahvaltı masasında oturuyorduk. Kendi payımı bitirmiştim ve onun hakkı olduğunu bildiğim halde son sosisi ona sezdirmeden alıp yedim. Boş tabağı görünce bana bakarak demişti ki: 'Kimileri açgözlülüğü kaliteli bir takım elbise gibi taşır. Ama sen, oğlum, bunu bir damga gibi, beceriksizce taşıyorsun.' Evet, ne diyorsun, evlat?"

Sayfa 227

Kahya ve Klara Patrick Dewitt

··

2 görüntüleme