Kitap Mevlana'nın kendi mevcudiyetini gönül gözüyle dile getirdiği, kendi tabiriyle "Hakk" ile münasebetini ince ve su gibi akıp giden bir dille, aşk ile anlattığı rubailerini konu alıyor. Bitirmiş olsam da hala ara sıra okuyorum, çünkü her okuyuşunuzda daha derin anlamlara ulaşabilir ve Rumi'nin aslında bireysel gibi gözüken fakat okudukça evrenselleşen anlatımından kendinizden bir şeyler bulabilirsiniz.
Sözleri, insan ruhunun ulaşmak istediği (aşk, yaratıcı, ilahi olan, sevgili) ile kutsal bir monolugu andırır.
Zamana yayılarak, sindirilerek okunması tavsiye olunur.
