Hiç Bir Şey Bâki Değildir. / Usâme ibn Munkiz
Ömürde istediğim sınıra erişince,
Başladım ölmeyi temenni etmeye.
Yaşamın uzaması bende bir takat bırakmadı,
Zamanın havadisi saldırınca gücü bir yana attı.
Takatim zayıfladı,güvendiğim ikilinin hıyanetine uğradım:
Gözüm ile kulağım, her ne vakit ölüme doğru yaklaştım.
Ayağa kalkınca kendimi dağ yüklenmiş hissediyorum,
Yürüdüğümde de sanki bağlanmış hissine kapılıyorum.
Elimde baston ile yürüyorum aheste aheste,
Oysa mızrakla kılıç tutuşuna alışkınım harpte.
Yumuşak yatakta endişeyle uykusuz gecelerim,
Sanki ben bir kayanın üzerine uzanmış gibiyim.
İnsan hayatta iken yeniden döndürülür başa,
Yaşı kemale erince başladığı gibi döner tekrara.
Sayfa 243
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.