"Aynanın karşısındayım. Hayatımda ilk kez, gerçekten de hayatımda ilk kez kendimi böylesine açık-seçik,net, bilinçli olarak ve şaşırarak herhangi "biri" gibi dışarıdan görüyorum. İşte o ben: siyah,kalemle çizilmiş gibi düz kaşlar ve aralarında (adeta bir yara gibi) dikine bir çizgi (eskiden var mıydı bilmiyorum). Uykusuz geçen gecenin gölgesi düşmüş çelik gibi gri gözler ve o çeliğin ardında... Meğerse, orada ne olduğunu hiçbir zaman bilmemişim. Ve "orada"dan (bu "orada"aynı zamanda hem burası hem de sonsuz uzaklıktaki) kendime, o'na bakıyorum, kalemle çizilmişçesine düz kaşlarıyla "o" bir yabancı, benim tanımadığım ve hayatımda ilk defa karşılaştığım biri olduğundan kesinlikle eminim. Ben gerçeğim, ben "o" değilim..."
Sayfa 67 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.