Kitabın hemen başında bir söz var. Laonikos Halkokondilis tarafından yazılmış sanırım. Eski Bizans tarihçilerinden olması gerek. Biraz araştırdım ama Türkçe bulamayınca tabi. Ancak yazım dili çok şaşırtıcı. Fransızca, İtalya ve İspanyolca biraz da Latince karışı gibi duruyordu. Açıkçası hepsini birden bilmek zor. Biraz İspanyolca biraz Latince birikimi olan birisi olarak hafiften İtalyanca da gördüm ama dayanamayıp kelime kelime bakarken Fransızca izlerine de rastladığımı belirtmeliyim. Hatta en son üşenmeden toplu araştırmamda metnin Fransızca olduğunu da öğrendim. [Grekçe ßß ] Sanki biraz gizemli geldi daha ilk sayfadan. Bu tarz kitaplar benim derin araştırmalarla okuduğum kitaplar olur her zaman.
Yazarın o ayrıntılı anlatımı kitabın giriş kısmında da bizlere bahsedilmiş. Hatta giriş kısmında bununla ilgili giyinişin ve kuşak bağlamanın anlamına kadar değinilmesi, hatta yazarın birçok gereksiz şeyi de yazdığını belirtmesi beni memnun etti. Kitap çok güzel alın demek yerine içinde ne olduğunu açık seçik belirtmek öyle kolay bir iş değil bana göre.
Kitabımız iki bölümden oluşuyor. İlk bölüm de ‘Türk İmparatorluğunun Yıkılışına Dair Kehanetler’ ve ikinci bölümde de ‘Kişiler ve Kimlikler’ başlığını görüyoruz. İki bölümde ilgi çekici. Henüz başlamadan örnek olarak verilen birkaç kehanet ve zamanlaması da insanı şaşırtıyor ancak geleceği görmektir, medyumluktur bu gibi şeylere açıkça “İnanmayan” birisi olarak sadece merakımdan okuyarak başladım. Sonu böyle bitti mi? “……….”
Kehanetleri okurken belli bir yerde beynim sulandı desem yeridir. Resmen kitabı hız yaparak okuyamadım. Bazı bölümlerde başa dönüp tekrar o kısmı okumak ve yazıdan önce verilen resimleri tekrar incelemek, üstelik bunu orijinal metin yerine siyah-beyaz baskıda yapmaya çalışmanın zorluklarını da belirtmek isterim. Ayrıca ne gerek var yazıp yazıp ondan sonra da bahsetmeye gerek yok gibi klişelere. Bal gibi de bahsedeceğiz yahu.
Kişiler ve Kimlikler bölümünde neler yok ki? Yeniçeriler mi dersiniz yoksa yüceltilmeleri mi? Aynı şekil de ‘Azap’ birliği ve özelliği de buna eklenebilir. Acemi Oğlanlar, Uşaklar(Haberciler), Pehlivanlar(Güreşçi), Deli(Gözü Pek Askerler), Sarhoşlar(Bunları ben de çözemedim), Aşçı, Kalender, Torlaklar(hiç duymadık yahu), Sakalar vs vs birçok insan ve bunların toplumdaki yeri anlatılmış. Dolu dolu ama içten içe de İslam düşmanlığı yapan bir eser. Tabi bunu doğal karşılamak gerek çünkü İsa’ya tam anlamıyla tapan birisinin eserini okurken de İslamiyeti yüceltmesini bekleyemeyiz.
Yazarın sıkça eleştirildiği konu yabancı kelimeler kullanması. Yanlış anlamayın tamamen yabancı. Hiçbir dilde olmayan, herkese yabancı gelen kelimeler. Tabi bunu doğal buluyorum. Yaşadığın toplumun içindekiler değişmiş, konuşulan dil, kıyafetler, yaşam tarzı, insanlar herkes değişmiş ve çok ünlü bir komedyenin (CMYLMZ) olayıyla devam ederek bunu benzeteceğim. Nasıl ki bir yabancı ülkemizde gelmiş de AYGAZ arabasının sesini Hİ GUYS (HayGays) diye çevirmiş kendince. Bunu da öyle benzettim ben. En iyi düşünce de bu olabilirdi zaten.
Mesela yazarımızın değindiği bir nokta da benim için oldukça elim bir hadisedir. Sayfa 149’da Yahudiler konu edinilmiş ve Hristiyanlık ile ne kadar düşman oldukları, kendilerine ‘Thocide’ yani Tanrı Katili denildiği ama Müslümanların o millet dahil kimseye kötülük etmedikleri veya herhangi bir kötü söz söylemedikleri, inanç serbestliği çok basitçe de olsa anlatılmış. Şuan Hristiyan ve Yahudi milletinin nasıl olup beraber kol kola gezdiklerini anlamakta zorlanırken aralarındaki Hz İsa ve Ölüm hadisesi yüzünden devam eden kan davasını neden görmezden geldiklerini de Türk-İslam dünyası üzerinden rahatça anlayabiliyoruz aslında.
Söyleyeceklerim bu kadar. Yazarın diğer kitaplarını da araştırdım ve açıkçası denk geldikçe okurum artık. Şimdi hemen gidip alıyorum diyemem. Eyvallah kitabını hatırlayın hemen gidip alıyorum dedim ve 2 hafta bekleyip mors oldum, o yüzden konuşmuyorum sadece denk gelirse okurum diyorum. Hepimize keyifli hafta sonları ve mutlu Pazarlar dilerim..
