Kitabı bölüm bölüm kısaca inceleyeceğim.
İlk bölüm "Mide Fedaileri"; bu bölümde hayvanları kesmeden önce nasıl davranıldığını, hayvanların gözünden katledilmenin nasıl olduğunu anlatmış. Açıkçası müslüman olmayan bir ülkenin yazarı olsaydı normal karşılayacağım durum İran'da kesilmeden önce hayvanlara böyle mi davranılıyor sorusunu sordurtmayı başardı.
İkinci bölüm "İnsanın Doğal Besini": burada özellikle Darwin ve Darwinist yazar/bilim insanlarının yazılarına yer vermiş ve insanın çene yapısı, bağırsak yapısının etçil olmaya uygun olmadığını belirtmiş.
Üçüncü bölüm "Besinlerin Kimyasal Tahlili": Bu bölümde meyvesel gıdaların besin değerleri, yararları üzerine durmuş.
Dördüncü bölüm "Vejetaryenliğin Tarihi": Burada Darwinist görüşlere yer vermeye devam etmiş. Yazar ısrarla ilk insanların meyve yediğini, "et yemeye başladıktan sonra hastalıkların çıktığını" söylemiş. Ayrıca ilk insanların sadece meyve yediğini ve "çok mutlu" olduklarını belirtmiş.
Açıkçası onbinlerce yıl önce yaşayan ilk insanların hiç hasta olmamalarını ve çok mutlu olduklarını hangi veriye dayanarak söylediğini çok merak ediyorum.
Beşinci bölüm "Etin Zararları": yazar dönemin otobur doktorlarının ve uzmanlarının et hakkında olumsuz düşünce/yazılarına yer vermiş.
Altıncı bölüm "Yiyeceğin Pişirilmesi": yazar nihayet kitabın yarısına geldiğimizde yiyecekleri pişirmeyi düşünüyor. Tabi yiyeceği pişirmenin onu "harap ettiğini" belirterek.
Yazar, canlıların besinlerini bitkilerden veya "diğer canlılardan" sağladığını belirtiyor. Bir sonraki cümle ise "hiç bir varlık besinini pişirmez veya öldürmez." Yazar bitkilerin birer canlı olduğunun farkında değil sanıyorum ki. Ayrıca etçil hayvanların da avlandığını bilmiyor olabilir.
Yedinci bölüm "Ahlak ve Vejetaryenlik": Bölümde kısaca et yemenin vahşileştirdiğinden bahsediyor. Şu cümlesi bütün bölümü açıklamaya yeter sanırım. "Utanç verici cinayetler, ahlak ve insanlık yasalarına ihanet edilen ortamda büyüyen CANAVAR çocukları vahşi babalarını taklit etmeye sevk ediyor."
Sekizinci bölüm "Vejetaryenliğin Üstünlüğü": İlk cümle "vejetaryenliğin üstünlüğü tartışma götürmez" . Konu kilit, bölümü atlayabiliriz.
Dokuzuncu bölüm "Deneyler": Mısır piramitlerini yapan işçilerin soğan turp ve sarımsak ile beslendiklerini öğreniyoruz. Bu sayede tonlarca ağırlıktaki taşları kaldırmışlar.
Onuncu bölüm "Ekonomi ve Vejetaryenlik": bu bölümde yazar anlayamadığım bir şekilde herkes vejetaryen olsa dünya nüfusu 3-5 kat olabilirdi diyor. Kitabın yazıldığı 1930 yıllarında bilinen dünya nüfusu 2 milyar şuan da ise yaklaşık 4 katı.
On birinci bölüm "Eleştirilere Yanıtlar": Açıkçası yazarın bu bölümde otçul düşünce eleştirilerine cevap vermesini bekliyordum ancak yine eti gömüp otu yüceltmiş.
On ikinci bölüm "Sonsöz": Et yemek vahşileştirir, ot yemek ise hidayete erdirir.
Kitap hakkındaki görüşüm: kitap Darwinist otçulların egolarını tatmin edebilecekken bana göre oldukça boş. Açıkçası kitabı okuduktan sonra yaptığım ilk iş yan dükkandan köfte yemek oldu.
