72 syf.
5/10 puan verdi
Bu incelemem üç kitap gönderip beni çooook duygulandıran (duygulandıran kitaplar değil, kargodaki duygu yüküydü tabii ki) 
Szweig a armağanım olsun......
Halil Cibran... İlk defa okuduğum (hatta Pınar bana söylemeden önce adını bile duymadığım.. Evet biliyorum, lütfen ayıplamayın:)) bir yazardı. Pınar sayesinde tanıdığım bu yazarın bendeki ilk kitabı... Bende pek beğeni oluşturamadı. (Pınarcım, lütfen kızma olur mu? Hediyen bile olsa, asla düşüncelerimi değiştirmem. Aksi takdirde düzenbazın teki olurdum...) Neden beğenmedin diye sorarsanız belirteyim: Hikayelerin birkaçı sivri zekayla oluşturulmuş cevaplar\olaylarla biten hikayelerdi ama birkaç hikayede de ne demek istediğini bile anlayamadım. (Korkmayın efendim, gerizekalı değilim:)) Anlayamadığım hikayeden kasıt şu: Pek de bi anlam yakalayamadığım, basit birkaç öyküden kastediyordum. Pınar çok övünce (bir de alıntıları güzel olunca) kabul ettim kitabı. Tabii beğenip beğenmemek öznel bir duygu. Halil Cibran'ı çoook seven kişiler de vardır aranızda ama üzgünüm beni pek etkilemedi. İnanın bazı öykülerindense gidip kibritçi kız\kül kedisi'ni okuyasım geldi.
Halil Cibran, Lübnan asıllı ressam, filozof. resmim.net/f/StcE7P.jpeg bu da Halil Cibranın kendi elleriyle çizdiği annesi. Ressam olarak gayet iyisin:)
Spoiler...
Kitabımız toplam 52 hikayeden oluşuyor. Hepsi de bir sayfacık (bazısı iki) hikayeler. Ama dediğim gibi çokça ders çıkarabileceğimiz hikayeleri de var. Benim en beğendiğim hikaye Beddua başlıklı hikayeydi. Birazdan hikayeyi de paylaşacağım.
Halil Cibran ile ilgili düşüncelerim bu kadar. Beş puan verdim, çünkü bana hitap etmedi. Umarım her kitabı (benim açımdan) böyle değildir. Neyse neyse, incelemeyi kısa tutup biricik aşkım Stefan ın 
Korku kitabını okumak için can atarken (kitap yine Pınarcımdan bir hediye) daha fazla tutamayacağım incelemeyi. Hepinize keyifli okumalar diliyorum:)
#BEDDUA#
Yaşlı bir denizci, bana bir gün şöyle dedi: Otuz yıl kadar oluyor, bir denizci, kızımla bilikte kaçtı. İkisini de yürekten lanetledim, çünkü kızımı dünyadaki her şeyden daha çok seviyordum.
Bir zaman sonra, genç denizci gemisiyle birlikte battı; onunla birlikte güzeller güzeli kızımı da kaybettim.
Sonuç olarak, genç bir adamın ve genç bir kızın katilini görüyorsunuz karşınızda. Onları yok eden benim bedduamdır. Şimdi de, bir ayağım çukurda, Tanrı'nın beni bağışlamasını diliyorum.
Böyle diyordu yaşlı adam. Ama sözlerinde bir övüngenlik havası vardı ve bedduasının gücüyle hala gururlanıyor gibiydi.
*Sayfa:45
··
43 görüntüleme
Ah Zweig muhteşemdiiiiii:) çok beğendim. Biricik aşkımın okumam gereken bir sürü kitabı var daha. Ama biraz ara vereceğim Zweig e. Bu aralar Dostoyevski hoşuma gidiyor;)
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.