365 GÜN
90536*******
gitme durdur şu vakitleri, kirpiklerini saymayım.
Ekrana yine uzun bir süre baktım. Kimdi bu? ne istiyordu benden? dahada önemlisi, dün doğum günüm olduğunu nerden biliyordu? Sabah uyandığımda dün gece yaşadıklarım, aklımdan çıkmıştı.
Ben: Kimsin?
Yazıyor...
+90536*******
Sikik sokuk hayatında, acıya gebe kalmış düşüncelerini arzulayan basit biri.
Ben: Nerden biliyorsun sen bunları?
yazıyor...
+90536*******
Nerden mi biliyorum? kızım, bana kendimi sordukları zaman seni anlatıyorum.
Sustum. Tedirgindim, beni bilen biri vardı, hayatımı, hatta hastalığımı bilen biri vardı şuan. Kafamı kaldırıp sınıfa göz ucuyla baktığımda, herkes kendi halindeydi.
Dersin bittiğini belli eden zil çaldığında, girdiğim trastan çıkmıştım. Korkuyordum. Ya hepsi bir oyunsa? ya herkes hastalığımı öğrenirse? Okulum bile bitebilirdi.
Ellerim yine benden bağımsız klavyeye gitmişti.
Ben: Hastalığımı kimseye söyleme lütfen?
Hayatımda ilk kez birine yalvarıyordum.
yazıyor...
+90536*******
Tek bir şartla.
Korkum git gide büyürken yutkundum. Ellerim titrerken zar zor yazabilmiştim.
Ben: Söyle
yazıyor...
+90536*******
Eğer o hastalık öpüşme yoluyla birine bulaşacaksa, o kişi ben olacağım. Ve ben, bugünden itibaren senden gelecek ölümü bekliyor olacağım güzelim. Tam tamına "365 GÜN"
Okurken gözlerimin dolması, hıçkırıklarımı bastırmak için yanaklarımın içini ısırmam, ve insanların amaçsızca etrafta dolanması...
·
6 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.