Sadece ufak bir parçası olduğunu hissediyorum ama yine de içini bu kadar dökebilmek benim için cesaret ister. Bunu yaptırabilen ‘Günlükler’i listeme aldım, okuyacağım. Anlattıklarınla beni de bir yerlere götürdün. Dostluk kavramının kafamda yıkıldığı yere mesela. Bunun gibi bir sürü şey. Düşündüm... ki düşünmek bu ara koşarak kaçtığım, yapmam gereken en son şey. Bana bunu yapmayacaktın.:) İçtenliğini sevdim, sarılmak istedim sana. Kalemine sağlık.
O kavram bende de yok maalesef. Bende kaçıyordum uzun zamandır. Kitabı okuyana kadar. Bir yerde patlaması gerekiyor ama. Kaçılmıyor öyle her şeyden. Bir yerde yakalıyor seni. Çok teşekkür ediyorum.:)
İçini o kadar güzel dökmüş, ruhundan o kadar güzel bir kesit sunmuşsun ki, benim bile içim rahatladı. Sanki ben yazmışım da sırtımdan büyük bir yük kalkmış gibi..
Kitap ve hayat karışımı, sayfalarca yazılsa okuyabileceğim bir yazı. İnsan kendinden bir parça bulduğu yazıları daha çok severmiş. Kendimden birçok parça buldum ve birçok ortak yönümüzü gördüm.
Bu sitenin en sevdiğim yanı, aniden karşına çıkan bir yazıyla tanımadan çok seveceğin insanlara rastlamak sanırım..
Tekrar tekrar tekrar kalemine sağlık. ^^
Ruhundaki çiçekler hiç solmasın güzel insan ^^
Evet kendinden bir parça olan şeyler böyle darma duman da edebiliyor işte:) Çok teşekkür ediyorum. Senin de o çiçekler hep bahardaki gibi kalsın.:)
Teşekkür ediyorum. İyiyim o an kitabın etkisi ile bir haftalık bunalım yaşadım ama geçti. Tekrardan teşekkürler:)
Bu yorum görüntülenemiyor
'N'Esther gibi.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.