Sonuçta insanız, kırılgan bir varlık olarak yaratılmışız, ne var ki? . . . Belki de doğamızdan çok öteydi. Belki de sonradan kırılganlığımız meydana geldi. Yahut da varsayalım ki bizim doğamıza ilmek ilmek işlenmişti. Ruh hastalıkları, çağımızın en evrilmiş hastalıkları arasında yer alırken ruhumuzdan kopan kırılganlık da sosyal bir varlık olan insanın sosyalliğini etkileyen bir ruh bunalımıdır. Anında her şeye alınan, hassas bünyelerimizle bazen derdimizi anlatamama hallerine bürünmemiz, bazen dokunsan ağlayacak modlarımız... Aslında her biri birer insani sorunlar olduğu için normal bir vaka olarak görünüyor bana. Sonuçta psikoloji okumadım. Anlamam da... Şöyle durup bakınca insanız ya, olur bunlar deyip geçtiğim durumlar psikolojinin nazarı altında. Üstelik Eugenio Borgna gibi insanın ruhunu inceleyip ona dair eserler kalem alması da benim için bir nimet. Çünkü daima insanı kilit noktası yapıp bizi bize aydınlatmayı gaye bilen kalem sahibi insanlar aracılığıyla kendimize çuvaldızı batırırız. Kırılganlığımızı ince eleyip sık dokuyarak eserinde ele alan Borgna, kırılganlık için aslında insanın bir süsü olduğunu, kimi zaman bir yetenek, kimi zaman bir sanat, sosyallik, davranış, felsefi bir söylem, bir anı veyahut akla gelen fazlası bir kırılganlık harikası olduğunu ifade ediyor. Kimi zaman şahit olduğu ufak tefek olaylarla, kimi zaman alıntılarla desteklediği düşüncelerinde birçok kez olumsuz noktalara değindiği gözden kaçmasa da eninde sonunda 'kırılganlık olmazsa olmaz bir ruh çatlamasıdır.' Dikkate değer bir kitap okudum diyorum. Çünkü içerisinde kırılganlığı bilimsel, felsefi, edebi, sosyal yönlerden ele alması incecik hacmine rağmen dolu dolu bir eser okudum havası veriyor. Öyle de oluyor. Severek, cümlelerinin altlarını çizerek okudum.

Şu Bizim KırılganlığımızEugenio Borgna · Yapı Kredi Yayınları · 2018662 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esengül Ersoy