#Kitapyorumu #MesudTopal #ŞehrinSancısı Bitti... Yazarın okuduğum ilk kitabı ve ilk okumaya başladığım zaman anlatım dilinde argo kelimelerin fazlaca yeralması bana çok rahatsız edici gelmişti. Fakat okudukça ve kitabın başkarakteri olan şehri tanıdıkça ona en uygun dilin bu olduğunu farkettim. Kitap İstanbul Balat'da büyümüş, küçük yaşta annesi tarafından terkedilmiş, babasının ilgisizliği nedeniyle sokaklarda mahalle kültürü ile yetişmiş, çocukluk döneminde komşu kızı Aysel'e aşık olarak imkansız ve saplantılı bir aşk ile günlerini geçiren Şehir adlı bir gencin hayatını anlatıyor. Önce annesinin terketmesi sonra da saplantılı aşkı Aysel yüzünden insanlara ve kadınlara güvenini yitirmiş olan şehrin yaşadığı iç çatışması, çaresizliği, kaybedişi ve ayakta durmaya çalışması güzel işlenmiş. Ayrıca İstanbul öyle güzel anlatılmış ki Şehir ile birlikte İstanbul sokaklarını bende adım adım dolaştım... okurken yaşadım... Şehrin içinde kaybolmuş bir ŞEHİR hikayesi... Yazarın karakter analizleri çok iyi tavsiye ederim... Kitaptan Alıntılar Kalabalık sokaklarda yürüyordum. Sonra yalnızlığı keşfettim. Sanki koca şehirde tek başımaydım... Şu hayatta yaşam mücadelesinden daha zor bir şey varsa o da kafa karışıklığıdır. Kafa karışıklığı berbat bir şey... Kendi, kendini kurtarmayanı hiç kimse kurtaramaz... Güzel, çirkin, kötü, iyi aklımıza gelebilecek her ne halt varsa hepsinin yaşadığı ve yaşatıldığı bir beton mezarlığı İstanbul... "Hayatı ne kadar da hızlı yaşıyoruz" diye geçirdim içimden. Kimsenin durup.soluklanmaya fırsatı yok. Çevremizde olup bitenlere o kadar yabancıyız ki, körleşmiş halde hayatın ritmine ayak uydurmaya çalışıyoruz... Etrafınıza bir bakın ! Binalar, arabalar, trenler, yaşamımıza dair ne varsa hepsi insanın elinden çıkan bir başyapıt. Bir yandan böyle güzel şeyler yapıp diğer yandan da nasıl berbat bir acımasızlık ve körlükle dünyayı kirletebiliyoruz... ? Koskoca bir ömür çalışıp çabalıyoruz. Güzel bir ev, iyi bir araba, beş para etmeyen ama markası yüzünden fahiş fiyatlara satılan gösterişli kıyafetler... Janjanlı ve ahmakça bir hayat.! Sence mutlu ve huzurlu bir yaşam için bütün bunlar kafi mi? "Çocukken insanın en büyük sorunu zamanı nasıl geçireceğini bilmemesidir..." Toplumun huzuru ailenin huzurlu olmasından geçer... Kadın hayat taşıyandır, kadın yeni bir dünya kurandir, kadın erkeği ayakta tutandır, kadın doğurandır! Önce tabiatı mahvettik! Sonra Çevremizi! Ve şimdide mahvedecek bir şey kalmadığı için birbirimizi mahvetmeye koyulduk! Acımasızsın insanoğlu... Teşekkürler Kitapla Kalın

Şehrin SancısıMesud Topal · Destek Yayınları · 202299 okunma

·

95 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda