İmamı Azam Rahmetüllahi Aleyh
Hz.nin en büyük talebesi İmam Ebu
Yusuftur. Bu zat talebeliği zamanında
bir gün hamama gitmek ister. Fakat
parası yoktur. Hamamcıya, " parası
olmadığını, fakat para yerine
kendisine dini bir mesele
öğretebileceğini " söyler. Hamamcı,
- Bana fetva değil para lazım.
Paran yoksa hamama girme, der.
Üzülerek dönen Ebu Yusuf, hocasına
gelir ve ilmi bırakacağını söyler.
Sebebini de anlatır. İmamı Azam
Hazretleri kendisini teseli eder ve,
- Evladım, sabret. İlme devam et.
İlim seni aziz eder, der.
Aradan seneler geçer. Ama
hamamcıdan gördüğü üzücü hareket
hiç aklından çıkmamaktadır. Bu arada
kendisi memleketin en yüksek ilmi
makamındadır. Bütün meseleler
kendisinden sorulmaktadır. Böyle
olduğu zaten tarihen de sabi'ttir. Bir
gün kendisinden bir fetva
sorulmaktadır. Soru şudur:
Kızını evlendirmek isteyen bir kişi,
ona dünyanın en kıymetli şeyini
çeyiz vermek üzere yemin etmiştir.
Bu yeminini nasıl yerine getireceğini
sormaktadır. Soran kim olsa
beğenirsiniz? O meşhur hamamcı.
İmam Ebu Yusuf, hamamcıyı tanır ve
"Şu kadar altın verirsen, bunun
cevabını alabilirsin" der.
Hamamcı razı olur ve bilmem kaç
altına fetvayı alır.
Cevap şudur:
- Kızına bir adet Kur'an-ı Kerim
ver. Yeminin yerine gelir.
Hamamcı memnun olarak ayrılacağı
sırada, Ebu Yusuf Hz. der ki:
- Falan zaman hamama
koymadığın talebe benim. O
zaman sana öğreteceğim dini
mesele buydu. Bir hamam
ücretine öğrenecektin. Şimdi bu
kadar altına öğrendin.