Evelio Rosero’nun türkçeye çevirilen 2. ve son kitabı.
Durum bakış açısını Marquez’e çok benzettiğim fakat yazın türüne ‘büyülü gerçekçilik’ denemeyecek bir yazar. Rosero’nun stili daha çok ‘büyüsüz’ büyülü gerçekçilik olarak tanımlanabilir. Ki bence bu diğeri kadar zorlu bir zeka yolculuğu, kalem ve hayal gücü becerisi gerektiren bir stil. Hayata dair, ancak olabileceklerin en uç örneklerinin sergilendiği ve bunun okur tarafından yadırganamayacak kadar ustalıkla işlendiği bir eser ‘Öğle Yemekleri’.
Sarhoş bir rahip, katil aşçılar, kilise mihrabında sevişen bir çift ve suç baronu bir kilise bağışçısı.
Kitabın sonundaki çözülme kısmı ise okuyucuyu tebessüm ettirecek kadar enteresan.
Değer verilmesi gereken bir yazar Evelio Rosero. En azından G.G.Marquez’i severek okuyanlarca kesinlikle okunması gereken bir yazar.
