Bağışlanma Günü ve Bir Kadının Kurtuluşu hikâyeleri cidden harikaydı diğer iki hikâye ise kitabı uzatma sebebim. O kadar sıkıldım ve okumak istemedim ki o bölümleri kitabı bitirmem baya zaman aldı. Le Guin’in konu bulmada sıkıntı yaşamadığını Uçuştan Uçuşa’yı okurken fark etmiştim ama bu kitapta biraz hayal kırıklığı yaşadım. Yine de sevdiğim iki hikâye o kadar iyiydi ki diğerlerini yok saymama yetti de arttı bile. Bir Kadının Kurtuluşu’nda olayların gelişimi ve sonuç hikâye değil de roman olarak yazılsa harika olurdu çünkü Kurtuluş Savaşı’nın detaylarını okuyabilirdik. Mücadelenin nasıl başarıya ulaştığı biraz yavan kalmış. Belki yazar bilerek buraya bir merak unsuru bırakmıştır bilemiyorum.