Gönderi

Alıntı
Herşey şair'in dediği gibiydi aslında; "Kimse vazgeçilmez değil, vazgeçmeyi bilmeyen sensin..." Ben unuttum sevgili, şimdi hatırlama sırası sende... Bugün kalemimi son kez aldım elime. Senin için yazdığım son satırlardı bunlar. Çünkü bende sana dair hiçbir şey bırakmadın. Bak inkar da etmiyorum, içimde hala kırıntıların var, ama söküp atıyorum bir bir hepsini yüreğimden. Bana bahşetmediğin o sevgiyi başkasın da bulmaya gidiyorum. Geri dönüşüm olmayacak. Ne sana, nede yokluğun da kendimi dört duvara sıkıştırıp da dinlediğim o şarkılara... Artık onlar da seni anlatmayacak bana. Okuduğum kitaplarda. Evet haklıydın. "Vazgeçersin" diyordun. Diyordun çünkü öylesine bir aşk'a karşılık verme gücünü hiçbir zaman bulamadın kendinde. Nasıl da biliyordun kendini. Sana bir teşekkürü borç bilirim şu hayatta. Çünkü acından çok malzeme çıktı bana. Bak seni sevdiğim kadar bir başkasını severim demiyorum, fakat kimse de seni benim kadar sevemeyecek bunu çok iyi biliyorum. Bunları sana birkez daha anlatmak için yazmadım. Sadece içimde ki yangının tamamen söndüğünü bil istedim. Artık ben bu sokaklarda sevdasını yitirmiş o küçük çocuğu oynamıyorum. Bugün sondu,bıraktığın şeylerle büyüdüm.. Verdiğin acıya, Veremediğin sevgiye, Hayalini başucuma koyup da uykusuz kaldığım gecelere, Ve benden aldığın herşeye, Hepsine Eyvallah
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.