!!!!!!!İNCELEME DEĞİL, BODOSLAMA YORUMLAMA!!!!!! Eveeeet çocuklar. Samet, oku bakalım "otuz beş yaş" şiirini! Tabi örtmenim!! "Yaş otuz beş! yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider" ... Sanırım buna benzer sahneyi bir çoğumuz yaşamışızdır. Bir kısmını hala ezbere biliriz. Halk arasında bile "yolu yarıladık" demenin şiircesidir bu sözler. Dante gibi ortasındayız ömrün. Ne gocaman bir laf. Sabahın köründe hangi akla hizmet bilmiyorum bu şiir kitabını okumaya başladım ve birden yaşlandığımın farkına vardım. Yüzüme vurma Cahit abiğğ dedim sessizce. Bu kitaptaki şiirlerinde ana his şu bence; "Gençlik bir kuş idi tutamadık, Yaşlılık bir mal idi satamadık" Dizelerinde sürekli yakınma var. "Genç olsam şimdi" havası ile darlandım. Yahu gençken neler yaşadın be adam dedim ve hayatına baktım biraz. Şair Galatasaray Lisesi mezunu. Paris'te yaşamış. Haliyle Fransız şairlerden etkilenmiş olsa gerek ki, yazdığı şiirlerde bu sezilebiliyor. Şiirlerinde genelde ölüm ve yaşam sevinci temaları var. Ama ağırlıklı olarak ölüm havası hakim. Bohem bir hayatı olmuş şairin. Yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık, yaşadığı hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de şiirlerine yer bulmuş. Cahit Sıtkı, geçirdiği kısmi felç sonucu konuşma yeteneğini yitirmiş, tedavi için götürüldüğü Viyana’da 12 Ekim 1956’da 46 yaşındayken yaşamını yitirmiş. Otuz Beş Yaş şiiriyle şiir yarışmasında birincilik kazanan şair, herkes tarafından ölüm şairi olarak nitelendiriliyormuş. Şiirlerinde romantizm ve sembolizm etkileri var. Yazı dili gayet açık, ahenkli, sade ve içten. Çok fazla derinlik yok şiirlerinde. Öküz altında buzağı aramıyoruz yani. Çünkü anlatmak istediklerini gayet açık bir şekilde anlatıyor. Şiirlerinde her ne kadar Garip akımının izleri olsa da vezin ve kafiyeden kopmamış Cahit Sıtkı. Güzel bir harman olmuş diye düşünüyorum. Ayrıca yer yer halk deyimlerine yer vermesi de, şiirlerinin halk tarafından daha sıcak karşılanmasında etkili olduğunu düşünüyorum. Genç cumhuriyet dönemimizin, erken demir alan karizmatik, ölümün ve özlemin kuşattığı şairini saygıyla anarken, işbu şiiri iliştiriyorum OTUZ BEŞ YAŞ ŞİİRİ Yaş otuz beş! yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim. Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız, Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar? Neylersin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak. Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak, Taht misali o musalla taşında. Okuyacak olan arkadaşlara keyifli okumalar şimdiden. :) NOT: İlk defa sanırım, bir şiir kitabı hakkında bir kaç söz söylüyorum. Kopuklukların farkındayım. Umarım çok sırıtmamıştır. Sırıtmış ise de çok bozuntuya vermeyiniz :) NOT 2: Şimdi aklıma geldi. İlk şiir kitabı yorumlamam değilmiş :/

Otuz Beş YaşCahit Sıtkı Tarancı · Can Yayınları · 202011,6bin okunma

·

27 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Li-3