Artık sistem, tüketime endeksli, seyre odaklı ve kültürü endüstrileştiren bir işleyiş içinde... Bu işleyiş doğrultusunda gelenek, tarih, otantiklik, etniklik, nihayet soyluluk ve prenslik, endüstriyel anlamda iyi para eder oldu. Tıpkı Louvre'daki "biçare" Mona Lisa gibi! Küresel bir insan selinin aktığı müzede tablonun bulunduğu salon tıklım tıklım, ama kimse tabloya bakmıyor! Ellerinde fotoğraf makineleri, cep telefonları, i-pad'leriyle insanlar ya itişe kakışa tablonun fotoğrafını çekmeye ya da en ön safa geçip, kafalarını cep telefonu ekranında arkalarındaki tablonun yanına gelecek şekilde yerleştirip, ağızları kulaklarında "selfie” yapmaya çalışıyor.