Gönderi

"Benim de yerine getirmem başka görevlerim var, dolayısıyla gitmek zorundayım." Kendimi durduramadan ağzımdan kaçırıverdim. "Niye?" Durup bana doğru bir adım attı. Karanlık kenarları yumuşak ve ağır odaya tutunmuş, bırakmıyordu. Gölgelerin içindeki gülümsemesi bir kedinin tembel zerafetine sahipti. "Beni özleyecek misin?" "Sorumun nedeni meraktı. Fazlası değil," dedim ama kendi sesim bile söylediğime ikna olmamıştı. "Öyle olsa bile aklımı senin yanında kalmaktan daha çok çekebilecek bir şey yok."
Sayfa 114 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
hazal ≈