Diken Ucu'ndan hemen sonra ara vermeden başka bir kitabını daha okumak istedim çünkü anlayamadığım bir nokta vardı. Belki cevabını başka bir kitabında bulurum diye başladım Herkes Kadar'a. Buldum cevabımı. İki kitapta da öyküleri okurken bazen aynı karakterler mi sorusu geliyor akla. Emin olamayıp tekrar tekrar okuduğum paragraflar oldu. Evet, farklı karakterler, farklı çevreler ama duygular, düşünceler o kadar benzer ki bazen anlatılanları sadece bir kişiye yüklüyorsunuz. Bu kitap da öyle hissettiriyor fakat aynı insanlarmış ya da benzermiş hissi vermesinin sebebi gerçekten karakterlerin his dünyalarının birbirine benziyor olması. Kendi hallerinde, şikayetleri, pişmanlıkları olsa bile sadece kendilerine itiraf edebilen öyküler bunlar. Bir başkasına haykırma, gösterme dertleri de yok. Kendi hayatımızdan kesitler bulabileceğimiz, belki de işte bu benim diyebileceğimiz insan görüntüleri..

Herkes KadarBehçet Çelik · Can Yayınları · 201788 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.