Semih Doğan bir yorumu yanıtladı.
Ders Verme Sırası
Hayatımın en mutsuz anıymış, bilmiyordum. Bilseydim bu mutsuzluğa bir şekilde engel olabilir, hatta onların şu an yaşıyor olmaları için kendi mutluluğumdan tamamıyla vazgeçebilirdim.
Çocuk Esirgeme Kurumu’nda geçirdiğim 16. yıldı. 2 yıl sonra 18’ime basacaktım ve hemen hemen bütün çocukluğumu geçirdiğim bu yere veda etmek zorunda kalacaktım.
··
218 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
'' İnsan dayanamayacağım zannettiği şeylere bir süre sonra zavallı bir şekilde alışarak dayanıyordu'' cümlesi can alıcıydı.
Hikayeniz de gayet akıcı ve ilginçti, hikayenin içinde birden fazla ismime rastlamak da garip ve komik hissettirdi benim açımdan . Bu duyguları yaşayarak okudum hikayenizi , Ellerinize sağlık Semih bey. . )
Beğenmenize sevindim, çok teşekkür ederim. İsminizi kullanmışım birkaç yerde evet :)
2 sonraki yanıtı göster
Daha önce duymamıştım; ama bugün araştıracağım. Beğenmenize sevindim Meltem Hanım. Çok teşekkür ederim :)
2 sonraki yanıtı göster
Tek kelimeyle nefisti... 'İnsan' olmanın, anne-baba olmanın, candaş olmanın, aile olmanın kan bağıyla ilgisi yok. Bunu çok gerçekçi bir nazarla , kahır dili kullanmadan, tertemiz bir üslupla hikayeleştirmişsiniz... Tebrikler Semih Bey.
Teşekkür ederim Eylül Hanım. Çok fazla ajitasyon yapmak istemedim. Bunu fark etmeniz beni mutlu etti.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.